Sinds kort ben ik de moderne wereld verder aan ’t verkennen op Facebook. Nu Wim zo ziek is heb ik toch de behoefte om meer mensen te bereiken. Ik was nieuwsgierig en wil ontdekken wat vrienden bezig houdt. Als afwisseling in mijn eigen kleine wereld denk ik zo. Ik probeer nu dagelijks een kijkje te nemen. En Facebook heeft mij al verrast. Echt waar. Plots verschijnt er uit het niets, zomaar een vriendschapsverzoek. Hoe weten zij nu dat ik op Facebook ben? Komt er zo maar iemand naar mij zwaaien, hetzij digitaal. Iemand die ik meer dan 20 jaar niet meer zag staat plots in mijn computerscherm. Hoe kan dat nu? Dat is echt leuk. Dat warmt mijn hart en dat is goed voor mijn ziel denk ik zo. Der zit toch energie in. Dit motiveerde mij om mijn “profiel” beter uit te werken. Wat zijn mijn interesses? Ja, zieltje in mij, vertel eens? Ik sta nu op Facebook in mijn deuropening en zwaai naar de mensen die mij aanvaarden als vriend. Leuk medium, tot nu toe. Losjes gaan er contacten heen en weer en ik mag mee kijken in andere gesprekken of contacten. Blijkbaar zit er ook een knop op voor privé berichtjes. Gelukkig voor mij want alles open en bloot is nog niet mijn ding.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten